این پروژه به علت بستر لجنی آن که ضخامتی بین 15 تا 25 متر داشته و ظرفیت باربری آن عملا ناچیز است و هر نوع خاکریز و سازه در آن فرو میرود یکی از مشکل ترین پروژه های آبی کشور محسوب میشود .
طول این بزرگراه 14.15 کیلومتر و عرض تاج آن حدود 40 متر است قسمت باز میانی 1300 متر می باشد که 18 پایه بوده و دهانه وسطی حدود 100 متر طول دارد و توسط یک سازه قوسی شکل سه بعدی خارج از صفحه بوده که میل مهاری های آویزان کننده کف پل را تامین ایستایی می نماید.
طرفین سنگریزه بزرگراه ه صورت موج شکن دوطرفه در طول خود عمل می نماید به علت نبود بستر سفت ناچارا از سنگ موج شکن های پله ای شیبدار استفاده شده تا ایمنی و ایستایی آنها در طول بزرگراه تامین شود
هر یک از سرپایه ها شمع های مختلف پایه های مجموعه هر دهانه به صورت یک نوع سازه کیسون بزرگ و پیش ساخته که در خشکی و با فضای توخالی ساخته و به آب انداخته می شود، طراحی و ساخته شده که اجرای هرکدام انواع ابداعات مهندسی را دربر داشته است.
عمق شمع ها عمدتا بین 80 تا 86 متر چه به صورت قائم و مایل و با قطرهای 1.2 متر کوبیده میشود و هر سرپایه را دربر دارد ساخت پل مذبور به علت شرایط خاص و سخت قوام با انواع ابداعات مهندسی اقدام بوده است زیرا کارکردن در این شرایط سخت ژئوتکنیکی پی سست از دشواری های پیچیده است که در آن به کار رفته است
این پروژه سخت و بامحوریت و با توجه به هیدرومکانیک دریاچه و تغییرات کیفیتی و همچنین تغییرات تراز آب که نارسته 1346 تراز تعادلی آن 1274 متر بوده به ناگهان در اثر سیلاب مهم سال آبی 47 48 ناگهان ارتفاع آن بالا آمد و با توجه به شیب بودن سیلاب دریاچه بین سال های 1369 تا 1374 بالاترین تراز آب دریاچه که 1278.5 متر بوده بالا آمد و سطح دریاچه در این تراز بسیار وسیع و بزرگتر از 7600 کیلومتر مربع بود این درحالی است که سطح دریاچه در تراز تعادلی دوره برابر 1274 متر حدود 4400 تا 4500 کیلومتر مربع بوده است
این بزرگراه از شاهکارهای مهندسی کشور محسوب می شود که توسط مهندسین مشاور آبنیرو طراحی و بخش عمده موج شکن های آن ساخته شد.